به نقل از روابط عمومی برنامه «چراغ» شبکه ۵، این برنامه در هفته جاری میزبان «مهسا جمشیدی» از بانوان نخبه کشورمان که دارای رتبه تک رقمی در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری بوده و کارشناسی ارشد حقوق بین الملل را در امریکا گذراندند و سپس به فراخور شرایط تحصیل و زندگی به اتفاق همسرشان در ژاپن زندگی می کنند و در عرصه فضای مجازی هم فعالیت دارند، بود.
جمشیدی با اشاره به تجربه زندگی که هم در کشوری غربی مثل امریکا و هم در کشوری شرقی مثل ژاپن داشت، گفت: این تصور که در غرب یا شرق آزادی مطلق وجود دارد و هر کس هر چه دلش خواست می تواند بپوشد، تصوری نادرست است؛ اخیراً زنان ژاپنی به علت وجود قانون پوشیدن کفش پاشنه بلند در محل کار معترض شدند به گونه ای که به چالش ملی تبدیل شد؛ به عبارتی خیلی از شرکت ها پوشیدن کفش پاشنه بلند جزئی از لباس فرم آنها است ولی زنان نسبت به آن اعتراض کردند چون بسیار اذیت کننده و سخت بود. یا خانم های محجبه نمی توانند در مقطع ابتدایی تدریس کنند چون جزء قوانین کشور ژاپن است. می توان گفت درست است که در ظاهر افراد آزاد هستند که با حجاب یا بی حجاب وارد جامعه شوند ولی با این وجود باز هم قانون در جاهایی برای فرد محدودیت ایجاد می کند و فرد امکان فعالیت اجتماعی را نخواهد داشت. این مسأله نه تنها در ژاپن بلکه در کشوری مثل امریکا که بسیار ادعای آزادی دارد و اینگونه وانمود می کند که به همه عقاید و سلیقه ها احترام می گذارد نیز وجود دارد. شاید در چنین کشورهایی فرد محجبه به عنوان شهروند درجه دو محسوب شود اما زمانی که وارد عرصه فعالیت و کار می شود، حجاب یک علامت سوال برای کارفرماست و یک فرد محجبه باید خیلی بیشتر تلاش کند تا بتواند خودش را ثابت کند؛ چون با آن پوشش پذیرشی ندارد و حتی باید حتماً حجاب خود را تا یک حدی کم کند. بنابراین قوانین و محدودیت ها در تمام کشورها وجود دارد با این تفاوت که در کشورهای غربی بر پایه اهداف و امیال دنیوی و منافع مادی آنها است و در کشور ما قوانین بر مبنای احکام اسلامی وضع می شود.
وی خاطر نشان کرد: در مقام مقایسه می توان گفت در غرب آزادی در بی بند و باری و بی حجابی است و قطعاً محدودیت های کمتری ممکن است فرد تجربه کند ولی این آزادی لایه های زیرین سیاست های کلان غرب را تشکیل می دهد؛ در واقع آزادی لایه بیرونی حجاب است و این تصور غلط است که در غرب آزادی مطلق وجود دارد. حتی در زمینه ی اخلاقیات هم بر خلاف تصوری که وجود دارد مبنی بر اینکه در غرب کسی دروغ نمی گوید یا غیبت نمی کند اینگونه نیست؛ شاید عجیب ترین تهمت هایی که می شود شنید در رابطه با تهمت زدن نسبت به وجود رابطه بین استاد و دانشجو و یا نوع لباس پوشیدن و غیره را می توان آنجا مشاهده کرد. یکی از علت هایی که منجر شد بنده فرزندم را در ایران به دنیا آورم همین مساله بود که دائم با خودم این سوال را مطرح می کردم که آینده فرزند من در چنین جامعه ای چه خواهد بود؟ چگونه چتر طاغوت را به عنوان چتر حمایتی و تأمین آینده او انتخاب کنم؟ لذا ایران را انتخاب کردم. تولد فرزندم در ماه رمضان بود و پزشک با زبان روزه و قبل از اینکه افطار کند او را به دنیا آورد، مساله ای که هیچ وقت در غرب نمی توانستم این فضا را تجربه کنم. این مسأله ارزشمند است. در مورد تربیت فرزند هم هر چقدر والدین تلاش کنند ممکن است نتوانند بعضی مسائل را به او انتقال دهند ولی در مقام مقایسه بین بچه ۲۰ ساله ای که در ایران بزرگ شده و یا بچه ی ۲۰ ساله ای که در امریکا و در آن فضا بزرگ می شود، بنده دوست دارم فرزندم در ایران و زیر پرچم شیعه بزرگ شود و در مورد حجاب به او خواهم گفت که یک بخش گمشده ای دارد که باید بگردد و پیدایش کند.
جمشیدی یادآور شد: حجاب یک مساله اجتماعی است و انتخاب درست و حفظ آن نیازمند مهارت هایی است؛ برخی از دختران بی حجاب می شوند چون طاقت مسخره شدن و دیده نشدن را ندارند. اما باید به دختران نوجوان و به عبارتی به فرزندان آموخت که در همه جا و همیشه ممکن است مورد تمسخر قرار گیرد لذا از این جهت مستلزم آموزش مهارت هایی به فرزندان هستیم. نکته ی دیگری که وجود دارد این است که نمی توان با هیچ دلیل عقلی برای فرزندان حد و حدود حجاب را تبیین و یا ثابت کرد. لذا اول باید توحید و تعبد را به او آموزش داد تا در مرحله ای بتوان گفت فقط و فقط بخاطر اینکه خدا گفته است حد و حدود پوشش این مقدار است و باید رعایت کرد.
جمشیدی تصریح کرد: موضوعاتی که رنگ و صبغه ی اجتماعی دارند و از سویی تاثیرات مهم اجتماعی نیز بر جای می گذارند به هیچ وجه صرفاً با فرهنگ سازی حل نمی شود. برای مثال در مسأله کرونا، چقدر لزوم رعایت پروتکل های بهداشتی تبلیغ می شود؟ اما آیا لزوما این مساله با فرهنگسازی حل شده است؟ در بحث حجاب هم همینگونه است که در کنار فرهنگسازی قوانینی هم هست. این قوانین در کشو ما در راستای احکام الهی وضع شده است. از سویی در جوامع غربی که فرهنگ برهنگی ترویج می شود نه تنها به فرهنگسازی اکتفا نکرده اند بلکه قوانینی هم وضع کرده اند که بر خلاف ادعای آزادی آنهاست از جمله کشور فرانسه که مدعی دمکراتیک و آزادی است و به دنبال این است که آزادی را به عنوان ارزشی بزرگ القا کند و احترام بگذارد ولی از سوی دیگر بحث منع حجاب را هم قانونی می کند. حکومت اسلامی ما نیز بر اساس ارزش های اسلامی خط قرمزهایی دارد و بی حجابی و بی بند و باری بر خلاف قوانین اسلامی است در عین حال که به حریم خصوصی افراد سرکشی نمی کند و مدعی حفظ کرامت افراد است و قوانینش متناسب با آن اهداف است. درست بر خلاف فرانسه که نقض غرض کرده و بر خلاف مدعای خود منع حجاب را قانونی کرده و وضع قانون برای حجاب را بر خلاف روح بشری و ظالمانه می انگارد! این؛ تناقضی آشکار است.
این فعال فرهنگی و رسانه در بخش پایانی سخنانش اشاره کرد: انسان خواه ناخواه در هر محیطی که قرار می گیرد تحت تاثیر قرار می گیرد. به فرمایش امام خمینی (ره) در کتاب چهل حدیث، انسان موجودی است که اگر رها شود روی به فساد می آورد. لذا انسان وقتی در جایی که فارغ از دانش معنوی و جمع های مذهبی است، قرار گیرد یا از خانواده ای که معنویت را به او تزریق کنند دور باشد و فقط به فکر پیشرفت تحصیلی، شغلی و مادی باشد دچار نیاز زدگی می شود و چه بسا یک اسلام سطحی و ظاهری و به تعبیر امام (ره) اسلام امریکایی و ظاهری را خواهد داشت. بنده نیز با تمام وجود احساس کردم اگر در امریکا بمانم در مسیر استحاله قرار خواهم گرفت طوری که هویت شیعی و ایرانی من زیر سوال رود.
ادامه این گفتگوی جذاب و دیدنی به قسمت بعدی برنامه موکول گردید.
لازم بذکر است برنامه تلویزیونی چراغ در فصل سوم، در روزهای یکشنبه و سه شنبه حوالی ساعت ۲۱ از شبکه ۵ سیما به روی آنتن می رود و هر هفته یک چالش را مورد بحث و گفتگو قرار می دهد و یک نظرسنجی هفتگی برگزار می کند.
@cheragh_tv5 در فضای مجازی دنبال کنید.
برای دیدن برنامه های این هفته میتوانید روی لینک زیر کلیک کنید:
https://www.telewebion.com/program/63845
منبع: روابط عمومی برنامه تلویزیونی چراغ